İş Görüşmesi Kıssadan Hisse

Basit bir iş görüşmesine gittim geçenlerde. Odaya girdiğimde sade bir görüntü vardı. Beyaz bir çalışma masası üzerinde iki tane resim çerçevesi. Kalemlik, not kağıtları ama sıradan üzerinde otelin adı yazanlardan değil, şu kırtasiyelerde 8-12 yaş arası için satılan renkli dikdörtgen kağıtlardan.
Bir bilgisayar, telefon her şey inanılmaz derecede düzenliydi. Yani o kadar düzenliydi ki kadının cep telefonu, not kağıtlarına paralel duruyordu. Onun haricinde odanın sade bir görüntüsü vardı. Masanın altı kapalıydı, çöp kutusu masanın yanında duruyordu.  Çalışma masasının hemen arkasında yaklaşık 1 metrelik bir dolap vardı üzerinde üç tane daha fotoğraf çerçevesi duruyordu. Aralarında ufak tefek oyuncak arabalar vardı. Hemen üzerlerinde şu not iğnelediğiniz, mantar çerçevelerden vardı. Üzerinde de küçük bir çocuğun yaptığı belli olan 2 resim vardı. Yerler beyaz fayanslarla kaplıydı ve çok temizdi. 2 saksı çiçek vardı biri kapının girişinde sağda, diğeri de masanın arkasında ki dolabın yanında. Pencere sol taraftaydı. Yazı yazarken sağ elini kullanan biri için ışığın sol taraftan vurması bile düşünülmüş olduğuna göre... Oda tam anlamıyla ofis için dizayn edilmişti.

Kadının güzel bir yüzü vardı. Genç duruyordu ama yüzünden ve tavrından bir acı seziyordunuz. Sanki ya hayat onu yormuş ya da bu, bu gün aldığı 100. iş görüşmesi falandı. İyi giyiniyordu. Çok yüksek bir ücretle çalıştığını sanmıyorum. En azından arkadaki iki erkek çocuğunun resmine ve resimde ki yere bakarsanız, çok para harcamayı seven fakat, kazandığı paranın buna yetmeyeceğini bilen birine benziyordu. Belki de eşi iyi kazanıyordur. Gerçi fotoğrafların arasında eşi de yoktu, ya ayrılmışlardı ya da ölmüştü. İlk seçenek daha ağır gibi duruyor. Çünkü tek başına iki çocuğa bakıp, tatil yapıp aynı zamanda marka giyinebilecek bir işte çalışmıyordu. Marka düşkünü olduğuna göre gösterişi seven biriydi. Çok büyük ihtimalle aslan burcuydu yani. Geldiği mevkiden de yola çıkarsak, lider, kendine güvenen, onurlu, cesur, inatçı, yaratıcı, güçlü, otoriter, canlı, cömert, asil, gururlu, övgü bekleyen, gösterişi seven, dikkat çekmek isteyen, neşeli, sıcakkanlı bazen de kendini beğenmiş, ukala, küstah.

Buradan yola çıkmayı düşündüm önce. Konuşmamız sırasında onu geldiği mevkiden dolayı biraz övdüm. Espri yapmasına izin verdim ve sanki çok komikmiş gibi güldüm. Yaptığı esprinin çok akıllıca olduğundan söz ettim. Kendini övmesine izin verdim ve çoğu zaman onu onayladım. Birkaç fikrinde karşı olduğumu belirttim ki yaptığım yalakalığı çakmasın. Çocuklarından bahsetmesini sağladım. Çok zeki iki çocuk gibi durduklarını, tıpkı annelerine çektiklerini söyledim. Çocuklarının başarılarını ona bağlamak için önce okullarında ki başarılarını sordum. Ardından, babalarından nefret ettiğini varsayarak, (çünkü babalarına dair odada hiç bir şey yoktu) "zekalarını kimden aldıkları belli" dedim. Onu öyle bir yerden yakaladım ki, iş görüşmesinde böyle şeyler olmaz, ama o anlatmaktan kendini alamadı.

Çoğu zaman insanlar tanımadıkları insanlara kendilerinden daha rahat söz ederler, çünkü tanımadığı birine yalan söylemek zorunda olmazsınız. Nede olsa o sizin ona anlattıklarınızı sizin çevrenizden biriyle paylaşamaz. Normal şartlarda kimse kimseye bu şekilde ailevi konulardan söz etmez ama odaya girdiğimde kapalı bir masa olmasına rağmen, çöp kutusunu dışarıya koyan bir insanın hiç bir şeyini saklama gereği duymayacağının çıkarımını zaten yapmıştım. Bilirsiniz ki genelde çöp kutularının ağızları kapalıdır. Ya da gizli saklı yerlerdedir, mutfakta dolap içindedir, ofiste kapalı masa altında. Onlar çöpünüzdür ve istemediğiniz şeyleri herkese göstermek istemezsiniz.

Bana işe ne zaman başlamak istediğimi sordu. Akıllıca bir cevap vermem gerekiyordu. Çünkü karşımdaki kişi zeki ve kurnaz değildi ama yaratıcıydı. Küçük çocuklarının yaptıkları resimleri yaratıcı bulup iş ofisine asan birine basit cevap vermek yeterli olmaz diye düşündüm. "Paramı ödediğiniz sürece ben hep hazırım isterseniz şimdi bile başlaya bilirim." Dedim. Daha ilk ciddi soruda tam sıçtığımı düşünüyordum ki. İkinci soru geldi. "Her zaman para endeksli mi çalışırsın?" dedi. Bende "Aldığım paranın hakkını veririm" dedim. Yani "Düşündüğün ücretten daha az bir ücretle işe başlarsan, tam kapasite ile çalışmazsın yani" dedi. Bende dedim ki "sıçtım."

Daha da uzadı ama sonuç olarak işe çağırmadılar. Hal bu ki çok iyi bir analiz yapmıştım. Sanırım biraz daha çalışsam iyi olacak. 

Benim bir iş başvurusu seminerine ihtiyacım var.